Als klein kleutertje was Miarka Idserda (dochter van Jacques Idserda en Els van der Schaaf) altijd te vinden in het atelier van haar grootvader André. Die twee hadden samen een zeer speciale band.
In tegenstelling tot haar opa wist de drie turven hoge dreumes dat zij later zou gaan tekenen en schilderen. Zij was leergierig en had talent. Na de middelbare school volgde zij zoals vanzelfsprekend gepland een opleiding aan de Rijksnormaalschool en de Rijksacademie in Amsterdam.
Zij trouwde met Jan Heybroek en kreeg met hem drie kinderen maar bleef ondanks de drukte van het gezin onverminderd tekenen, Vooral het model was een van haar meest geliefde onderwerpen. Het gaat hier niet om zeer uitgewerkte tekeningen, soms lijkt het erop alsof zij haast had en zoveel mogelijk moest tonen. Dat gebeurde overigens zelden in het openbaar op een paar tentoonstellingen in Laren, Baarn, New York, Greenwich, en Genève na. De drang om te werken zat in haar genen, met enige zeer trefzekere lijnen wist zij een model haarfijn te karakteriseren. Datzelfde geldt voor het landschap; de getekende situaties hebben alle het zelfde handschrift.